Toen wij een aantal jaar geleden naar Oldebroek verhuisden had ik de mogelijkheid om mijn paard aan huis te stallen, maar omdat paarden kuddedieren zijn, moest er een ander paard bij komen. Ik besloot voor een pony te gaan, omdat de ruimte niet ontzettend groot was en ik het qua tijd en fysieke inspanning niet ging redden om twee paarden te rijden. De zoektocht begon en uiteindelijk kwam ik bij de advertentie van Puck. Toen ik Puck kocht was ze 2,5 jaar oud en kon ze eigenlijk helemaal niks.

Puck heeft een nogal pittig karakter. Bij haar vorige eigenaar hoefde ze nooit wat te doen, de beste man kwam eigenlijk alleen in haar buurt om eten te geven. Dat is dan ook precies wat ze van iedereen verwachtte. De eerste weken heeft ze mij dan ook meerdere keren aangevallen, want wat kom je doen als je geen eten bij je hebt? Ik heb me de eerste weken dan ook vaak afgevraagd of dit nou echt wel zo'n goed idee was en of het ooit beter zou worden..

Inmiddels zijn we ruim 7 jaar verder en kan ik gelukkig zeggen dat het beter is geworden! Het karakter blijft, de boze oren ook, maar Puck valt niet meer uit het niets mensen aan, al moet je bij Puck altijd een beetje op je hoede zijn... In de afgelopen jaren is Puck dus heropgevoed, gelukkig kreeg ik daarbij hulp van Zafira! Puck had namelijk nog nooit met andere paarden gestaan, behalve met haar moeder. Het eerste wat ze deed toen ze Zaaf ontmoette was dan ook een poging tot drinken, ze wist niet beter.

Naast het opvoeden kan Puck inmiddels erg veel oefeningen van de vrijheidsdressuur en loopt ze voor de menwagen. Ik ben erg trots op wat we tot nu toe bereikt hebben, maar ik weet dat er zeker nog meer te bereiken valt! Maar daar nemen we de tijd voor, dat dwingt Puck wel af. Alles wat je het niet lief genoeg aan haar vraagt wordt je vraag beantwoord met een staking, bok, hap of trap. Graag werken doet ze nog steeds niet, maar wanneer ze eenmaal bezig is vindt ze het stiekem allemaal best leuk!